Poot... je Guus

Dit is een heerlijk boekje met verhalen uit het leven van een Witte Herder. In dit geval, onze Witte Herder. Zijn naam is Guus en in zijn heerlijke leventje beleeft hij allerlei grappige, lieve, verdrietige en mooie momenten die hij graag met u wil delen.

De opbrengsten van dit boekje komen geheel ten bate van de vereniging "Help Thomas".

Wilt u ook zo'n leuk boekje?

Het boekje kost €12,75 (+verzendkosten: in Nederland €2,50, in Belgie €3,80) en is te bestellen via de bestelpagina.

Om u een indruk te geven van het boekje krijgt u hier alvast een verhaaltje.

 

 
 

Yellow snow


Ik heb groot nieuws. Als ik hier een voet buiten de deur zet is alles weer wit. Bergen sinds gisteravond. We zijn allemaal extra wandelingen aan het maken en de baasjes doen erg verontrustend maf als ze buiten zijn. We worden bekogeld met sneeuw en wij vinden het prima. Het is een dolle boel, hoewel je maar bar weinig ziet als je voor je uit kijkt. Net nog zijn we buiten geweest, het vrouwtje hoorde ik vertellen dat het nog middernacht was maar wat kan ons dat boeien. We zijn gaan slapen maar Kay moest verschrikkelijk plassen joh, normaal slapen we rond 05.00 uur, hihihi. Hij moest zo erg plassen dat hij er naar van werd en stond te piepen onderaan de trap.

PIEP PIEP PIEP, VROUWTJE HOOR JE ME NOU NIET!

Boven hoorde ik toen wat gestommel, ze riep het baasje maar ja, die werd natuurlijk niet wakker want die was net twee dagen bevriend geweest met de toiletpot. Ik had zelfs gezien dat het baasje de toiletpot omarmd had. Kay had nog niet in de gaten dat het vrouwtje er al uit ging, zo erg moest hij naar buiten dus hij bleef maar piepen. YEAH... daar komt ze en we konden bijna direct naar buiten. Heerlijk die sneeuw en wat smaakt het goed, zo fris altijd. Maar het meest belangrijke was dat Kay een plas kon doen en dat deed hij. Liters! Gatver, dat ziet er vies uit, gele sneeuw.


Ik dacht dat we gelijk naar huis gingen maar we zijn lekker nog even een lange wandeling gaan maken, cóól. Ik heb het vrouwtje uitgedaagd maar volgens mij was ze nog wat slaperig, hihihi. Ik stond namelijk voor haar met twee poten laag en keek haar aan en toen viel ze bijna over me heen. Toen we thuis kwamen ging ze weer slapen, die saaierd. Is er dan niemand die de hele dag buiten wil zijn, als er zo’n laag sneeuw ligt? Puck in de tuin was blij dat we zo vroeg op waren want ze had reuze trek.

 

Die boft maar met haar eigen huis lekker buiten. Ze kan heerlijk spelen wanneer ze wil en wij moeten maar afwachten wanneer we naar buiten gaan. Intussen heeft iedereen natuurlijk al gegeten voor het vrouwtje terug ging om te slapen en gaan we weer over in nachtstand want het is zaterdagochtend en op de één of andere manier moet dat altijd langer duren dan de andere dagen. Kay is nu ook in een diepe slaap gevallen en
snurkt zelfs. Wij zijn al lekker als eerste buiten geweest, hihihi,

Bofferds hè?

Poot… Je Guus